Geen gezellige derde helft meer na een wedstrijd, geen kaartavondjes meer na een training en geen frituurlucht meer die over het sportpark waant. De kantines zijn op slot. Voor vele sportverenigingen doet dat zeer in de portemonnee. Zeker in Brabant, waar ze niet vies zijn van een snackie en een pilsje. In de serie ‘Das echt zund’ wordt in iedere aflevering een andere Brabantse amateurclub uitgelicht die zich uitlaat over de maatregelen. Deze keer honkbalclub JRC Ducks uit Boxtel. 

Het seizoen zit er alweer op voor JRC Ducks. Honkbal is een echte zomersport en het corona-virus gaf het laatste zetje. “We hebben geen verlichting en het zicht is daarom erg beperkt ’s avonds”, vertelt voorzitter Bart Toemen. Het bestuur besloot daarom drie speelrondes voor het einde te stoppen. Geen ramp voor de club, maar in maart werden zij harder getroffen. Toen stond het softbalseizoen op het punt om te beginnen. “Dat was wel uitermate vervelend.” Voor de voorzitter een bijzondere en tegelijkertijd onwerkelijk periode. “Ik heb een vast wandelrondje ’s avonds langs het honkbalveld en ik hoorde niet het geluid van ballen die geraakt werden door een knuppel. Ik hoorde geen coaching en geen geschreeuw. Het was heel mistroostig.”
 
De vereniging leefde lang in onzekerheid en zat constant met vragen: ‘Wanneer mogen we weer?’ ‘Wordt de competitie uitgespeeld?’ Gaan er teams degraderen en komt er een kampioen?’ Er vond voortdurend overleg plaats met de bond en langzaamaan pakten de honkballers uit Boxtel de trainingen weer op. De blijdschap straalde er vanaf. Toemen is sowieso te spreken over de KNBSB, de nationale bond. Zij brak al in een vroeg stadium een lans voor de honk- en softbal. Ook de voorzitter van JRC Ducks is van mening dat de overheid een uitzondering voor de sport moet maken. “Teamgenoten staan meters van elkaar af. Je komt niet in contact met elkaar en er zijn maar hele korte momenten binnen anderhalve meter.” Toch snapt hij de maatregelen wel. “Anders blijf je uitzonderingen maken.” 

Maar voor de club kwam de timing van de regels erg slecht uit. In de maanden maart en april ontvangen zij de contributie van leden en het was daarom even afwachten. “Dat was wel een dingetje. Hoe gaan mensen reageren?” Het viel uiteindelijk mee. Bijna alle leden van JRC Ducks begrepen dat het niet anders kon en er waren dan ook geen opzeggingen vanwege de corona-maatregelen. Een opluchting voor Toemen. “Anders was het moeilijk voor de club geweest.” Want de twee andere inkomstenbronnen zijn al weggevallen, de kantine en een groot toernooi dat de vereniging ieder jaar rond eind september organiseert. Het levert ze normaal gesproken zo’n 3000 tot 3500 euro op aan inschrijfgeld en baromzet, maar die lopen ze nu mis. En dat zijn net de inkomsten waar ze materialen van kopen en onderhoud mee plegen. “Dat moeten we op gaan vangen”, klinkt hij resoluut. De club kreeg tijdens de eerste lockdown vanuit de gemeente een tegemoetkoming. Ze hoefden de eerste drie maanden geen huur over de grondaccommodatie te betalen. 

Daarnaast kon JRC Ducks gebruik maken van een regeling vanuit de overheid, maar dat deden ze niet. “Op dat moment dachten we dat we het op konden vangen met het toernooi eind september”, legt de voorzitter de keuze uit. Het was voor de club dan ook een dilemma wat ze met het toernooi zouden doen. “Een week van te voren kwamen er nieuwe maatregelen dat groepen niet groter mochten zijn dan vijftig. Wij zijn normaal gesproken met 250 man en die kamperen allemaal rondom het veld. Als organisatie kunnen wij dat niet meer handhaven.” Het toernooi vond daarom geen doorgang, ook niet op een alternatieve manier.” Het schilderwerk voor het clubhuis wordt hierdoor uitgesteld. Materialen heeft de club gewoon nodig, anders kunnen ze niet spelen. 
Maar of daar in de toekomst op bezuinigd zal worden, is nog even afwachten.

In de tussentijd is de club volledig afhankelijk van de maatregelen. Ze kijken dan ook hoe ze binnen de marges toch de saamhorigheid kunnen behouden. Want waar je bij een derde helft vaak aan voetbal en tennis denkt, kunnen honkballers er ook wat van. Zo laat de voorzitter weten. “We zijn een kleine vereniging dus dan heb je al vrij snel een familiegevoel. En het is voor veel mensen een belangrijk onderdeel van het sociale leven. Het eerste traint twee keer per week, heeft een wedstrijd van drie en een halfuur en hangt elke zondag met elkaar rond. Dat was allemaal in één keer weg.” Het wordt nu opgevangen met online activiteiten, maar het begrip onder de leden van JRC Ducks begint te slinken. “Ze willen weer sporten, in de kantine een biertje kunnen doen en samen de World Series kijken, maar ja dat kan niet.” Toemen hoopt dat ze volgend jaar maart naar buiten mogen. “Dan zijn we al hartstikke blij en het is iets realistischer dan zeggen dat per 1 januari alles weer open moet.”